Het (hard)lopen heeft dus een hele reeks voordelen. De runningtherapeute zorgt ervoor dat men gemotiveerd blijft. Zij stippelt in samenspraak een evenwichtig programma uit met realistische doelen. Na eventuele terugval wordt een aangepast schema gemaakt zodat de deelnemer weer langzaam op krachten kan komen.
Leren (hard)lopen is niet “alles of niets”, maar een leerproces waarbij het lichaam went aan beweging. In die zin lijkt leren lopen op veel processen in het leven. Het leren lopen heeft dan ook effect op andere domeinen van het leven. Men leert gedoseerd omgaan met zijn energie en toch zijn grenzen verleggen. Men leert inspanning leveren en toch ontspannen zijn. Een geslaagde looptherapie geeft mensen met psychische problemen weer hoop dat ze ook in andere domeinen van hun leven grenzen kunnen verleggen en respecteren. Grenzen verleggen kan immers alleen maar indien men ook grenzen respecteert.
Alhoewel runningtherapie geschikt is voor een breed scala aan psychische klachten, gebeurde het meeste onderzoek naar de invloed van lopen op depressieve klachten.
De verkregen effecten kunnen als volgt verklaard worden:
– Vrijkomen van endorfine en serotonine tijdens het lopen.
– De bevrediging door het weer actief zijn.
– De concentratie op het gezonde deel van jezelf i.p.v. het disfunctionele.
– Het leren beheersen van de beschikbare energie.
– Leren voor jezelf iets te doen, tijd te nemen om zorg te dragen voor jezelf.
Het unieke ‘running therapie concept’ houdt een totaal concept in.
De runningtherapie wordt gegeven door een daartoe opgeleide Runningtherapeut.